The COVID-19 pandemic disrupted the activities of cultural institutions at world scale, threatening their financial situation, as well as the job of thousands of cultural and heritage professionals. From the very beginning of the crisis, several initiatives have been implemented by the cultural sector from various networks, such as ENCACT, Culture Action Europe, European Heritage Alliance 3.3, in order to support exchange between the communities and increase awareness of the EU on the impact of the situation for the cultural sector, including the on-going EU projects. Webinars gathering various organizations have been quickly launched, studies and surveys as well as an online resource center to analyze the impact of the COVID-19, to estimate the situations and needs of the Cultural Heritage sector, of the museums in Europe and the Creative sectors.
The European Union took measures to adapt programmes, such as Horizon 2020, Creative Europe and Erasmus+, to ensure the safe completion of on-going projects and the preparation of future projects, to reinforce European cohesion, solidarity, research and innovation. In May 2020, the European Commission launched the Creatives Unite platform, a digital space that aims at gathering all initiatives and information related to the cultural and creative sectors in the EU in response to the COVID-19 crisis.
Whether it’s providing data about the COVID-19, developing ways of fighting against the virus or keeping & developing Social and Political Cohesion, the EU asked for a Coronavirus Global Response.
The cultural sector immediately asked for the recovery fund to benefit also the Culture and Heritage sector. Very soon also the European Commission launched new calls for projects dedicated to the research against COVID-19 and events like #EUvsVirus: the Pan-European Hackathon against COVID-19.
This critical time also provided opportunities and challenges for European projects. Beyond the extension of deadlines, project modifications linked to COVID-19 restrictions and budget modifications had to be done to ensure their sustainability and flexibility. For example, in WE-Hope the crisis oriented the framework and calendar for the collection of the testimonies the project is based on.
The crisis also intensified the inequalities between people and made it difficult to reach European citizens and people in general. Although a lot of stakeholders involved in European projects allowed remote working, communication to the general public became more complicated. WE-Hope is a great example of these difficulties. Of course, it is comprehensible at a time of crisis, one should think that people who already feel vulnerable have better things to do than participate or learn about projects they won’t immediately see the rewarding. A lot of European projects in which the partners of WE-Hope are involved, and even the WE-Hope project itself, aim to empower people through Cultural Heritage. Whether it concerns the youngest or the eldest, the communities who feel excluded, the COVID-19 crisis has endangered those aims by destabilizing these people and asking them to be more resilient than ever. Therefore European projects are especially important to support them and have to learn how to do it properly.
The first lessons of this crisis are coming out while preparing for the second wave, the first outputs are delivered. They point out how important it is to support transnational collaboration, to learn from each other and to create a stronger voice for common concerns. European projects have to work for stronger crisis awareness, preparedness, control and response methods for the future, including emergency plans for both public and internal work processes. The COVID-19 crisis accelerates the recognition that Digital Cultural Heritage and digital engagement have demonstrated their value in bringing people together, encouraging creativity, sharing experiences, and offering a virtual space to build ideas collectively. We must not forget that inclusiveness and identities matter.
In the WE-Hope project, we believe that Art is an essential medium for reinforcing social cohesion and people's sense of belonging to Europe, that’s why the pursuit and strengthening of European public policies is more essential than ever. A crisis is one of the most appropriate moments to take a step back in order to take a big jump forward.
This article is written by Michael Culture Association, a partner of WE-Hope.
(Source for the images: EC - Audiovisual Service)
Version française: Les projets européens en temps de COVID-19
La pandémie de COVID-19 a bouleversé les activités des institutions culturelles à l’échelle mondiale, menaçant leur situation financière ainsi que le travail de milliers de professionnels du secteur culturel et patrimonial. Depuis le début de la crise, plusieurs initiatives ont été lancées par différents réseaux culturels comme ENCACT, Culture Action Europe, European Heritage Alliance 3.3 pour soutenir les échanges entre les communautés et attirer l’attention de l’Union Européenne (UE) sur l’impact de la situation pour le secteur culturel, y compris sur les projets européens. Des webinaires rassemblant différentes institutions ont ainsi été rapidement organisés, des études et questionnaires ainsi qu’une plateforme de ressources en ligne pour analyser l’impact de la COVID-19, évaluer les situations et besoins du secteur du Patrimoine Culturel, des musées européens et des secteurs Créatifs.
L’Union Européenne a pris des mesures pour adapter les programmes comme Horizon 2020, Europe Créative et Erasmus + pour assurer le bon déroulé des projets en cours et la préparation des projets futurs, pour renforcer la cohésion européenne, la solidarité, la recherche et l’innovation. En mai 2020, la Commission Européenne lançait la plateforme Creatives Unite, qui rassemble toutes les initiatives et informations issues des secteurs culturel et créatif dans l’UE en réponse à la crise COVID-19.
Qu’il s’agisse de fournir des données à propos de la COVID-19, de développer de nouvelles façons de combattre le virus ou de maintenir et poursuivre une cohésion sociale et politique, l’UE a demandé une réponse globale au Coronavirus. Le secteur culturel a tout de suite demandé à ce que les aides financières bénéficient également aux secteurs culturel et patrimonial. Très vite également la Commission Européenne a lancé de nouveaux appels à projets dédiés à la recherche pour lutter contre la COVID-19 et des événements comme le Hackathon pan-Européen #EUvsVirus.
Ces temps de crise ont également créé des opportunités et des défis pour les projets européens. Au-delà des extensions de délais, des changements dans les projets, liés aux restrictions dues à la COVID-19 et aux modifications de budget, ont dû être faits pour assurer leur durabilité et leur adaptabilité. Par exemple en ce qui concerne WE-Hope la crise a déterminé le cadre et le calendrier de collecte des témoignages sur lesquels se fonde le projet.
La crise a aussi aggravé les inégalités entre les individus et a augmenté les difficultés à toucher les citoyens européens, et les populations de façon générale. Bien que de nombreuses parties prenantes des projets européens ont autorisé le télétravail, la communication envers le grand public est devenue plus compliquée. WE-Hope est un bon exemple de ces difficultés. Bien sûr cela est compréhensible en temps de crise, on peut comprendre que les personnes qui se sentent déjà vulnérables ont mieux à faire que de participer ou s’informer au sujet de projets dont ils ne voient pas immédiatement les effets. De nombreux projets européens dans lesquels les partenaires de WE-Hope sont impliqués, et le projet WE-Hope lui-même, cherchent à valoriser le public à travers le Patrimoine Culturel. Que cela concerne les plus jeunes ou les plus âgés, les communautés qui se sentent exclues, la crise de la COVID-19 a mis en danger ces objectifs en déstabilisant le public et en lui demandant d’être plus résilient que jamais. C’est pourquoi les projets européens sont particulièrement important pour les soutenir et doivent apprendre à le faire de la meilleure façon possible.
Les premières leçons de cette crise nous parviennent alors que nous nous préparons pour la deuxième vague ; les premiers résultats nous parviennent. Ils montrent à quel point il est important de soutenir la collaboration transnationale, d’apprendre de chacun et de donner de la voix pour des problématiques communes. Les projets européens doivent travailler pour plus de sensibilisation, de préparation, de contrôle et de possibilité de réponse à l’avenir, incluant des plans d’urgence à la fois pour les procédures de travail en interne et envers le public. La crise de la COVID-19 accélère la reconnaissance du Patrimoine Culturel Numérique et l’implication dans le numérique a prouvé sa capacité à rapprocher les personnes, à encourager la créativité, à permettre de partager des expériences, et a offert un lieu virtuel pour développer ensemble des idées. Nous ne devons pas oublier l’importance de l’inclusivité et des identités.
Dans le projet WE-Hope, nous croyons que l’Art est un moyen essentiel pour renforcer la cohésion sociale et le sentiment d’appartenance à l’Europe, c’est pourquoi la poursuite et le renforcement des politiques publiques européennes est plus essentiel que jamais. Une crise est l’un des moments les plus opportuns pour reculer pour mieux sauter.
Cet article a été écrit par l’Association Michael Culture, partenaire du projet WE-Hope.
Versione italiana: I progetti europei al tempo del Covid-19
La pandemia COVID-19 ha stravolto le attività delle istituzioni culturali in tutto il mondo, minacciando il loro equilibrio finanziario, e il lavoro di migliaia di professionisti della cultura e del patrimonio. Dall'inizio della crisi, diverse iniziative sono state avviate dalle reti del settore culturale - come ENCACT, Culture Action Europe, European Heritage Alliance 3.3 - al fine di aiutare lo scambio di esperienze e idee tra le comunità e aumentare la consapevolezza dell'Unione Europea sull’impatto dell’attuale situazione rispetto al settore culturale, compresi anche gli effetti sui progetti comunitari attualmente in corso. Sono stati lanciati diversi studi e sondaggi e un centro di risorse online per analizzare l'impatto del COVID-19 e analizzare le esigenze del settore del patrimonio culturale, dei musei e delle industrie creative.
L'Unione Europea ha adottato misure per adattare i propri programmi, per esempio Horizon 2020, Creative Europe e Erasmus+, e garantire il completamento dei progetti in corso e la preparazione di quelli futuri. Nel maggio 2020, la Commissione Europea ha lanciato la piattaforma Creatives Unite, uno spazio digitale che mira a raccogliere tutte le iniziative e le informazioni relative ai settori culturali e creativi nell'UE in risposta alla crisi COVID-19.
Che si tratti di fornire dati sul COVID-19, di sviluppare metodi per combattere il virus o di mantenere e sviluppare la coesione sociale e politica, l'UE ha proposto una risposta globale al coronavirus.
Il settore culturale ha richiesto di potersi avvalere del Recovery Fund a beneficio delle istituzioni culturali, e anche la Commissione Europea ha lanciato da subito nuovi progetti dedicati alla ricerca contro il COVID-19 e organizzato eventi come #EUvsVirus: il Pan-European Hackathon contro il COVID-19.
Il momento critico ha fornito nuove opportunità per i progetti europei. Oltre all'estensione della loro durata, è stato necessario apportare modifiche al progetto legate alle restrizioni poste dal COVID-19 per garantirne la sostenibilità e la flessibilità. Per esempio, in WE-Hope la crisi ha modificato il calendario per la raccolta delle testimonianze su cui si basa il progetto.
La crisi ha inoltre intensificato le disuguaglianze tra le persone e reso difficile raggiungere molti cittadini europei. Sebbene molte organizzazioni coinvolte in progetti europei consentano il lavoro a distanza, la comunicazione delle attività e dei risultati verso il pubblico è diventata in generale più complicata. WE-Hope è un esempio di queste difficoltà. È comprensibile, in un momento di crisi, pensare che le persone più vulnerabili abbiano cose ben più importanti da fare che non partecipare a progetti che non presentano un immediato risultato. Molti progetti europei in cui sono coinvolti i partner di WE-Hope, e anche lo stesso progetto WE-Hope, vogliono migliorare la vita delle persone attraverso il patrimonio culturale. Che si tratti di giovani o di anziani, oppure di comunità che si sentono escluse, la crisi COVID-19 ha messo in pericolo questi obiettivi, destabilizzando queste persone e chiedendo loro di essere più determinate. I progetti europei sono quindi particolarmente importanti per sostenerle e devono essere messi in grado per poterlo fare in modo corretto.
I primi risultati derivati da questa crisi stanno venendo fuori mentre ci si prepara per la seconda ondata. Essi sottolineano quanto sia importante rafforzare la collaborazione transnazionale, imparare gli uni dagli altri e dare voce alle preoccupazioni comuni. I progetti europei devono lavorare per accrescere la consapevolezza delle crisi, come pure preparare e verificare le possibili risposte per il futuro, compresi i piani di emergenza per i processi di lavoro comuni o interni a ogni organizzazione. La crisi COVID-19 ha evidenziato come il patrimonio culturale digitale sia utile per riunire le persone, incoraggiare la loro creatività, condividere esperienze e offrire uno spazio virtuale per costruire idee in modo collettivo. Non dobbiamo dimenticare che l'inclusione e le identità contano!
Nel progetto WE-Hope, crediamo che l'arte sia un mezzo essenziale per rafforzare la coesione sociale e il senso di appartenenza delle persone all'Europa, e per questo motivo il perseguimento e il rafforzamento delle politiche europee è ancora più essenziale. Una crisi è uno dei momenti più appropriati per fare un passo indietro, e prepararsi a fare poi un grande balzo in avanti.
Questo articolo è stato scritto dall’Associazione Michael Culture, partner di WE-Hope.
Ελληνική έκδοση: Η πρόκληση του Covid-19 για τα Ευρωπαϊκά Έργα
Η πανδημία του COVID-19 διέκοψε τις δραστηριότητες σε πολιτιστικά ιδρύματα σε παγκόσμια κλίμακα, απειλώντας την οικονομική τους κατάσταση, καθώς και την δουλειά χιλιάδων ατόμων που εργάζονται πάνω στον πολιτισμό και την πολιτισμική κληρονομιά. Από την αρχή της κρίσης, έχουν υλοποιηθεί αρκετές πρωτοβουλίες από τον πολιτισμικό τομέα από διάφορα δίκτυα, , όπως το ENACT, το CultureActionEurope, το EuropeanHeritageAlliance 3.3, προκειμένου να υποστηριχθεί η ανταλλαγή μεταξύ των κοινοτήτων και να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση της ΕΕ σχετικά με τον αντίκτυπο της κατάστασης για τον πολιτιστικό τομέα, συμπεριλαμβανομένων και των τρεχόντων έργων της ΕΕ. Διαδικτυακά σεμινάρια που συγκέντρωσαν διάφορους οργανισμούς έχουν ξεκινήσει γρήγορα, καθώς επίσης μελέτες ,έρευνες , και ένα διαδικτυακό κέντρο πόρων για την ανάλυση των επιπτώσεων του COVID-19, προκειμένου να εκτιμηθεί η κατάσταση και οι ανάγκες στον τομέα της πολιτισμικής κληρονομιάς, των Ευρωπαϊκών μουσείων και του δημιουργικού τομέα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έλαβε μέτρα να υιοθετήσει προγράμματα όπως το Horizon 2020, το CreativeEuropeκαι το Erasmus+, προκειμένου να διασφαλίσει την ασφαλή ολοκλήρωση τρεχόντων έργων καθώς επίσης και για να προετοιμάσει μελλοντικά έργα, να ενισχύσει την Ευρωπαϊκή συνοχή, την αλληλεγγύη, την έρευνα και την καινοτομία. Τον Μάιο του 2020, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκαινίασε την πλατφόρμα CreativesUnite, έναν ψηφιακό χώρο που στοχεύει στην συγκέντρωση όλων των πρωτοβουλιών και των πληροφοριών σχετικά με τους πολιτισμικούς και δημιουργικούς τομείς στην ΕΕ , ως απάντηση στην κρίση του COVID-19.
Η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση ζήτησε μία παγκόσμια ανταπόκριση στον κορωνοϊό, είτε με το να δωθούνπληροφορίες για τον COVID-19, είτε με το να αναπτυχθούν τρόποι καταπολέμησης του ιού, ή με το να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί κοινωνική και πολιτική συνοχή.
Ο πολιτιστικός τομέας ζήτησε αμέσως από το ταμείο ανάκαμψης να ωφελήσει και τον τομέα Πολιτισμού και πολιτισμικής κληρονομιάς. Επίσης , πολύ σύντομα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε νέες εκκλήσεις για έργα αφιερωμένα στην έρευνα κατά του COVID-19 και σε εκδηλώσειςόπως την #EUvsVirus: thePan-EuropeanHackathonagainstCOVID-19.(#ΕΕ εναντίον Ιού : Ο Πανευρωπαϊκός Μαραθώνιος Ανάπτυξης Εφαρμογών κατά τον COVID-19. )
Αυτή η κρίσιμη περίοδος επίσης παρείχε ευκαιρίες αλλά και προκλήσεις για τα Ευρωπαϊκά έργα. Πέραν της παράτασης των προθεσμιών, έπρεπε να γίνουν στα έργα και τροποποιήσεις σχετικές με τους περιορισμούς για τον COVID-19 καθώς και τροποποιήσεις στον προϋπολογισμό τους, ούτως ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα και ευελιξία τους. Για παράδειγμα,στο WE-Hopeη κρίση καθόρισε το πλαίσιο και το χρονοδιάγραμμα ως προς την συλλογή των μαρτυριών στις οποίες βασίζεται το έργο.
Η κρίση επίσης ισχυροποίησε τις ανισότητες μεταξύ των ανθρώπων και κατέστησε δύσκολη την πρόσβαση σε Ευρωπαίους πολίτες και ανθρώπους γενικότερα. Αν και πολλοί ενδιαφερόμενοι που συμμετείχαν σε Ευρωπαϊκά έργα επέτρεψαν την απομακρυσμένη εργασία, η επικοινωνία με το κοινό γενικά έγινε πολυπλοκότερη. Το WE-Hopeείναι ένα ιδανικό παράδειγμα των δυσκολιών αυτών. Φυσικά, είναι κατανοητό, σε καιρό κρίσης, να σκεφτεί κανείς ότι τα άτομα που ήδη νοιώθουν ευάλωτα έχουν άλλες προτεραιότητες από το να συμμετάσχουν ή να μάθουν για έργα από τα οποία δεν θα εισπράξουν κάποια ανταμοιβή άμεσα. Πολλά Ευρωπαϊκά έργα στα οποία συμμετέχουν οι εταίροι του WE-Hope , και ακόμα και το ίδιο το WE-Hope, έχουν ως στόχο την ενδυνάμωση των ανθρώπων μέσω της πολιτισμικής κληρονομιάς. Είτε ο στόχος αυτός αφορά τους νεότερους είτε τους μεγαλύτερους σε ηλικία, τις ομάδες που νοιώθουν αποκλεισμένοι, η κρίση του COVID-19 έθεσε σε κίνδυνο τον στόχο αυτόν , δημιούργησε στους ανθρώπους αυτούς μια συναισθηματική αστάθεια , ζητώντας τουςπαράλληλα να είναι πιο δυνατοί από ποτέ . Συνεπώς, τα Ευρωπαϊκά έργα έχουν ιδιαίτερη σημασία για την υποστήριξή των ανθρώπων αυτών και πρέπει να μάθουν πώς να το κάνουν σωστά.
Λαμβάνουμε τα πρώτα μαθήματα από αυτήν την κρίση ενώ προετοιμαζόμαστε για το δεύτερο κύμα, και εμφανίζονται τα πρώτα αποτελέσματα, τα οποία μας επισημαίνουν πόσο σημαντική είναι η στήριξη μιας διεθνούς συνεργασίας. Να μάθουμε ο ένας από τον άλλο και να δημιουργήσουμε μία δυνατότερη φωνή για τα κοινά προβλήματα. Τα Ευρωπαϊκά έργα θα πρέπει να εργαστούν για δυνατότερη ευαισθητοποίηση σε κρίσεις, σε μεθόδους ετοιμότητας και ανταπόκρισης για το μέλλον, συμπεριλαμβανομένων και σχεδίων έκτακτης ανάγκης τόσο για δημόσιες όσο και εσωτερικές διαδικασίες εργασίας. Η κρίση του COVID-19 έπαιξε ρόλο στο να αναγνωριστεί νωρίτερα η αξία του έργου της ψηφιακής πολιτισμικής κληρονομιάς και της ψηφιακής ενασχόλησης να φέρει ανθρώπους πιο κοντά , να ενθαρρύνει την δημιουργικότητα, να μοιραστεί εμπειρίες και να προσφέρει έναν ψηφιακό χώρο όπου μπορούν να χτιστούν ιδέες συλλογικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την σημασία που έχει η ενσωμάτωση και η ταυτότητα.
Στο έργο WE-Hope, πιστεύουμε πως η τέχνη είναι ένα απαραίτητο μέσο για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και της αίσθησης κάποιου ότι ανήκει στην Ευρώπη, γι’αυτό και η επιδίωξη και η ενίσχυση των Ευρωπαϊκών δημόσιων πολιτικών είναι πιο ουσιώδεις από ποτέ. Μία κρίση είναι από τις καταλληλότερες στιγμές να κάνει κανείς ένα βήμα πίσω, ώστε να μπορέσει να κάνει ένα μεγάλο άλμα μπροστά.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε από το Michael Culture Association, έναν εταίρο του WE-Hope.